اختلال پرخوابی هایپرسومنیا:
اختلال خواب خیلی متنوع است و در بین آنها،پر خوابی(هایپرسومنیا) یکی از رایجترین نوع اختلالات خواب است که بیمار را با خواب زیاد و عمیق مواجه میکند.این عارضه جدی و زمین گیر کننده است که میتواند به مرگ منجر شود و بسیار خطرناک است.در این مقاله، به بررسی علائم، علت درمان هایپرسومنیا خواهیم پرداخت.
هایپرسومنیا یک اختلال در خواب است که با خواب زیاد و عمیق همراه است و باعث چرتهای غیر ارادی در طول روز میشود که اغلب به بهبود هشیاری هم کمکی نمیکند و در سحر خیزی و بیدار شدن اشکال ایجاد میکند بیماری هایپر اینسومنیا می تواند تحت تأثیر تغییرات مختلفی مانند افزایش وزن،استرس، اضطراب، افزایش فشار خون، درد و بعضی بیماری ها قرار گیرد.
پر خوابی میتواند دوره ای یا مزمن باشد.این بیماری در مردان بیشتر از زنان مشاهده شده است.
علائم اختلال پرخوابی هایپرسومنیا:
خوابیدن زیاد، چندبار در طول روز خوابیدن،خواب عمیق، خستگی که با خوابیدن رفع نمیشود، عدم تمرکز،وقتی ناگهان از خواب میپرد نمیتواند کامل هشیار شود،سه بار در هفته حداقل در سه ماه روی میدهد ،در روابط کاری،اجتماعی و خانوادگی اختلال ایجاد میکند و باعث پریشانی فرد میشود.این بیماری می تواند تأثیر بسیاری بر روی کیفیت زندگی فرد داشته باشد، زیرا بیمار با خواب زیاد و عمیق، در بسیاری از فعالیت های روزانه خود مشکل دارد.
علت هایپر اینسومنیا هنوز به طور کامل مشخص نشده است، اما به عوامل مختلفی از جمله اختلالات اعصاب و روان، بیماری های جسمی مانند بیماری های قلبی، تنفسی و غیره، عوامل ژنتیکی و محیطی اشاره می شود.
شیوع اختلال خواب آلودگی هایپرسومنیا حدود 5% تا 10% درصد در جمعیت بالینی یعنی کسانیکه به مراکز مراجعه میکنند میباشد.
درمان اختلال پرخوابی هایپرسومنیا:
درمان شناختی رفتاری میتواند به عنوان یکی از روشهای درمان هایپرسومنیا مؤثر باشد.در درمان CBT جلسات درمانی با یک متخصص روانشناسی می باشد.به طور کلی، هدف درمان CBT برای هایپرسومنیا، ایجاد الگوی خواب سالم بهداشت خواب (کنترل ساعات و دفعات خواب)و بهبود کیفیت خواب است. برای این منظور، این درمان شامل استفاده از تکنیکهای مختلفی مانند آموزش تنفس عمیق، مدیتیشن، آموزش تمرینات تفریحی و فعالیتهای بدنی، آموزش تکنیکهای مدیریت استرس و اضطراب و آموزش روشهای بهبود خواب است.
همچنین، رفتارهایی که ممکن است منجر به هایپرسومنیا شوند، مانند زمان خوابیدن در طول روز، مصرف کافئین و الکل، یا مواد مخدر، قرصهای خواب آور نیز مورد بررسی قرار میگیرند و روی رفع آنها تاکید میشود.
در نهایت، ممکن است پزشک شما داروهایی را برای کمک به مدیریت هیپرسومنیا تجویز کند. این داروها میتوانند شامل محرکهای سیستم عصبی مرکزی مانند مودافینیل یا استیمولانتها و داروهایی با خطر اعتیاد کمتر مانند بنزودیازپینها باشند. با این حال، همیشه باید توصیه پزشک خود را در مورد مزایا و معایب هر درمان در نظر گرفته و به موقع از این درمانها استفاده کنید.